Epilepsie bij huisdieren
Epilepsie is een neurologische aandoening waarbij een huisdier last kan hebben van aanvallen. Deze aanvallen ontstaan door een soort ‘kortsluiting’ in de hersenen, waarbij te veel signalen tegelijk worden afgegeven. Een typische epileptische aanval kenmerkt zich door ongecontroleerde spierkrampen terwijl een huisdier buiten bewustzijn is.
Fases van een epileptische aanval
- EPre-ictus (voor de aanval): in deze fase, die soms moeilijk te herkennen is, kan een huisdier onrustig of juist heel rustig zijn en soms verward ogen.
- Ictus (de aanval): de fase van de eigenlijke aanval, die meestal enkele seconden tot minuten duurt. Een huisdier kan krampen hebben, maar soms vertoont het dier ander ongewoon gedrag. Een aanval die langer dan 10 minuten duurt, is een spoedgeval en vereist onmiddellijke hulp van een dierenarts.
- Post-ictus (na de aanval): na de aanval kan een huisdier enige tijd verward, duizelig of sloom zijn.
Hoe ontstaat epilepsie bij huisdieren?
- Primaire epilepsie: hierbij wordt geen duidelijke oorzaak gevonden. Dit type treedt meestal op bij huisdieren tussen de 6 maanden en 5 jaar oud. Erfelijkheid kan een rol spelen, vooral bij honden.
- Secundaire of reactieve epilepsie: deze vorm heeft een specifieke onderliggende oorzaak, zoals hersenproblemen of problemen met organen zoals de nieren of lever.
Uitgebreid bloedonderzoek en een MRI scan kunnen meer informatie geven over de eventuele oorzaak van de epileptische aanvallen.
Hoe kan epilepsie behandeld worden?
Bij secundaire epilepsie richten we ons eerst op de behandeling van de onderliggende oorzaak, als deze bekend is. In gevallen waar geen specifieke oorzaak gevonden wordt of als het behandelen van de oorzaak niet mogelijk is, zetten we medicatie in. De beslissing om medicatie te starten hangt af van de ernst en frequentie van de aanvallen bij een huisdier.
Het is belangrijk te begrijpen dat het niet altijd mogelijk is om aanvallen volledig te voorkomen. Ons doel met medicatie is daarom drieledig: het verminderen van het aantal aanvallen, het verkorten van de duur van de aanvallen en het verminderen van hun intensiteit.
Clustering
Wat te doen bij een epileptische aanval?
- Blijf rustig en probeer een huisdier niet vast te houden, te aaien of iets in de bek te geven.
- Noteer wat er gebeurt en hoe lang de aanval duurt, of neem het op. Dit is waardevolle informatie voor de dierenarts.
Prognose van epilepsie
Veel dieren met epilepsie kunnen een goed en normaal leven leiden, eventueel met medicatie. De prognose verschilt echter per individu. Soms hebben dieren heftige bijwerkingen van de medicatie of zijn de aanvallen onvoldoende onder controle te krijgen. Het kan helpen om andere medicatie te proberen of verschillende soorten medicatie te combineren. Bij sommige dieren lukt het helaas niet om de kwaliteit van leven te waarborgen en is euthanasie nodig om verder lijden te voorkomen. Â
Vervolgafspraken voor huisdieren met epilepsie
We adviseren om huisdieren die behandeld worden voor epilepsie tweemaal per jaar voor controle naar onze kliniek te brengen. Deze regelmatige controles zijn essentieel voor het volgen van de voortgang en het aanpassen van de behandeling indien nodig.
Tijdens deze controles voeren we een algemene gezondheidscheck uit en nemen we bloed af voor een uitgebreid onderzoek. Het bloedonderzoek is belangrijk om te controleren of de medicatie invloed heeft op vitale organen zoals de nieren en de lever.
Specifiek onderzoek bij gebruik van fenobarbitalÂ
Als een huisdier fenobarbital gebruikt, zullen we ook de concentratie van dit medicijn in het bloed bepalen. Hierdoor kunnen we beter beoordelen of de huidige dosis nog steeds geschikt is, of dat aanpassingen nodig zijn om de effectiviteit te optimaliseren.
