De ziekte van Addison bij de hond
De ziekte van Addison bij de hond is een ziekte van de bijnieren. De bijnieren van een hond zijn kleine organen, die anders dan de naam doet vermoeden, niets te maken hebben met de nieren. De functie van de bijnieren is het produceren van verschillende soorten hormonen. De bijnieren kunnen worden onderverdeeld in het bijniermerg (binnenzijde) en de bijnierschors (buitenzijde). De bijnierschors kan opnieuw worden onderverdeeld in 3 lagen, waarbij in elke laag een ander hormoon wordt geproduceerd. Voor de ziekte van Addison is alleen de bijnierschors van belang. De 3 lagen van de bijnierschors produceren de volgende hormonen:
- Aldosteron (mineralocorticoïd): reguleren van de mineraal huishouding en daarmee de bloeddruk.
- Cortisol (glucocorticoïd): onderdeel van de glucose regulatie, invloed op slaapritme en een rol in de afweer.
- Androgenen en oestrogenen: geslachtshormonen.
Hoe ontstaat de ziekte van Addison bij de hond?
De ziekte van Addison bij de hond is een tekort schieten van de hormoonproductie van de bijnierschors. De bijnierschors kan zijn hormoonproducerende functie niet meer uitoefenen doordat deze volledig is verschrompeld. Het verschrompelen van de bijnierschors is vaak het eind resultaat van een ontsteking van de bijnierschors (meestal een auto-immuun ontsteking).
Naast de hierboven beschreven primaire vorm is er ook sprake van een secundaire vorm van bijnierschors insufficiëntie (tekort schieten van de bijnierschors). Deze secundiare vorm treedt op wanneer er abrupt wordt gestopt met een langdurige therapie met glucocorticoïden (bijvoorbeeld prednison). Het bijnierschors deel dat cortisol maakt is door het langdurige gebruik van glucocortcoïden tijdelijk gestopt met de vorming van cortisol. Deze secundaire vorm van bijnierschors insufficiëntie heeft alleen betrekking op de laag in de bijnierschors die het hormoon cortisol vormt en deze secundiare vorm valt daarom officieel ook niet onder de ziekte van Addison.
Wat zijn de verschijnselen van de ziekte van Addison?
Hoewel het verschrompelen van de bijnierschors zich over een flinke tijdspanne uitstrekt, worden de verschijnselen vaak pas in de aller laatste fase duidelijk. Het ziektebeeld van de ziekte van Addison bij de hond is helaas weinig specifiek, maar de volgende klachten worden vaak waargenomen:
- Snelle verslechtering van:
- Traagheid
- Verminderde eetlust
- Spierzwakte
- Diarree
- Braken
- Shock
Hoe kan de ziekte van Addison worden vastgesteld?
Bij een verdenking van de ziekte van Addison is goed lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek erg belangrijk. Een verlaagd natrium, verhoogd kalium, verhoogd ureum en soms laag glucose in het bloed kunnen een verdenking op de ziekte van Addison versterken. Ook is er vaak sprake van een te lage bloeddruk en ondervulling van het vaatbed (hypovolemie). De ziekte van Addison bij de hond wordt definitief gesteld door middel van een ACTH-stimulatie test. Dit is een bloedonderzoek waarbij de hormoonproductie van de bijnnierschors wordt gemeten na kunstmatige stimulatie van de bijnierschors.
Bij een verdenking van de ziekte van Addison is goed lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek erg belangrijk.
Hoe kan de ziekte van Addison worden behandeld?
Een hond met de ziekte van Addison kan in shock raken. De belangrijkste behandeling van een hond in shock met een verdenking op de ziekte van Addison is infuustherapie in combinatie met de toediening van een glucocorticoïd (dexamethason wanneer er nog geen ACTH-stimulatie test is uitgevoerd). Wanneer de shock is opgeheven en de diagnose ziekte van Addison met zekerheid is gesteld, dan dient de hond levenslang medicijnen te gebruiken die het tekort aan hormonen van de bijnierschors vervangen (een glucocoticoïd, mineralocorticoïd en zout).
Heb u nog vragen na het lezen van deze pagina of denk u dat uw hond misschien de ziekte van Addison heeft, neem dan gerust contact met ons op. Wij helpen u graag!
Deel dit bericht
Facebook
Twitter
WhatsApp
E-mail
