Een vergiftiging met ratten- of muizengif zien we geregeld bij de hond optreden. Het meest gebruikte soort rattengif is een gif dat de stolling van bloed tegengaat. Hierdoor bloedt een rat na inname inwendig dood.
Het rattengif bestaat meestal uit blauwe, groene of roze zaadjes. Deze zaadjes bevatten het gif. De meest gebruikte gifsoorten zijn brodifacoum, diphacinone, warfarin, bromadiolone en anderen.
Rattengif bij de hond: Meestal betreffen het blauwe, groene of roze zaadjes.
Wat zijn de symptomen van een rattengif vergiftiging bij de hond?
Het duurt een paar dagen voordat een hond ziek wordt na inname van rattengif. De meeste soorten rattengif remmen de stolling doordat ze het zogenaamde recyclen van vitamine K tegengaan. De stolling is een relatief ingewikkeld proces waarbij er via meerdere stappen na het scheuren van een bloedvat of -vaatje een stolsel gevormd wordt. Dit stolsel zorgt ervoor dat het bloeden stopt. Om een stolsel te vormen is vitamine K nodig. Na gebruik komt het vitamine K weer vrij en kan dit weer hergebruikt worden.
Het rattengif zorgt ervoor dat het vitamine K niet meer hergebruikt kan worden. Na verloop van tijd raakt al het vitamine K dus op en kan er geen stolsel meer gevormd worden. Iedere kleine blessure of kneuzing kan hierdoor uitmonden in een levensbedreigende bloeding.
Nadat een hond dus rattengif heeft ingenomen ontstaan er na een paar dagen bloedingen. Meestal zijn dit inwendige bloedingen en is dit uitwendig niet waarneembaar. Een hond wordt sloom, bleek en koud en zal door bloedverlies overlijden. Soms ontstaan er longbloedingen en kan een hond bloed ophoesten. Ook kunnen er bloedingen ontstaan in de urinewegen en kan een hond bloed gaan plassen. Als er een bloeding ontstaat in de buikholte krijgt de hond een dikke buik gevuld met bloed.
Hoe kan een rattengif vergiftiging behandeld worden?
Als een hond nog maar kort geleden rattengif heeft ingenomen kan men het beste de hond eerst laten braken. Soms besluiten we de maag van de hond leeg te spoelen als we er niet zeker van zijn dat alle gifkorrels uitgebraakt zijn. Hierna kan actieve kool gegeven worden om opname van het gif tegen te gaan. Als de hond het rattengif al langer geleden heeft ingenomen kan door extra vitamine K te geven de stolling weer herstellen. Vitamine K moet gedurende een langere periode gegeven worden. Dit hangt ook af van het type gif dat ingenomen is:
- Voor de eerste generatie type rattengif (Warfarine, Dicoumarol) moet vitamine K gedurende 7-14 dagen gegeven worden.
- Voor tweede generatie type rattengif (brodifacoum, diphacinone) moet vitamine K 21-30 dagen gegeven worden.
De dosis vitamine K hangt ervan af hoeveel de hond heeft binnen gekregen en of er al symptomen zijn. Als je er snel bij bent en je hebt de hond het (meeste) gif kunnen laten uitbraken geven we 1.25-2.5 mg per kg. Als een hond veel heeft binnen gekregen of al symptomen heeft geven we 2.5 mg/kg. Vitamine K moet met een vette maaltijd gegeven worden. In het begin (bijvoorbeeld als een hond erg ziek is of actieve kool heeft gekregen) kan vitamine K onderhuids via een injectie toegediend worden.
Als een hond al bloedverlies heeft gehad moet plasma toegediend worden om de stolling te herstellen. Als er ook veel bloed verloren is kan het beste een bloedtransfusie gegeven worden. Honden die bloed hebben verloren in de longen kunnen (ernstige) ademhalingsproblemen hebben. Deze honden moeten extra zuurstof krijgen, bij voorkeur in een zuurstofkooi. Deze honden kunnen het beste opgenomen worden in onze opnameafdeling.
Na het stoppen van de behandeling met vitamine K moet er na 48 uur een stollingstest gedaan worden (we meten dan de zogenaamde prothrombine tijd). Als deze nog verlengd is starten we de vitamine K weer gedurende een week en herhalen we deze stappen totdat de stolling weer op orde is.
Wat is de prognose van een rattengif vergiftiging bij de hond?
De prognose is gunstig als je er snel bij bent. Honden die al symptomen hebben zijn vaak kritiek ziek en kunnen overlijden.
Wat moet ik doen als mijn hond een (mogelijk) vergiftigde rat op heeft?
De kans dat een hond vergiftigd raakt na het eten van een vergiftigde rat is niet zo heel groot. Sommige ratten zijn echte gulzige vreters en kunnen veel gif hebben binnengekregen. Het is dan ook het beste bij twijfel iedere 48 uur stollingstesten te doen om te bepalen of er (teveel) gif is ingenomen.
Heeft uw hond (mogelijk) rattengif ingenomen? Neem dan direct contact op met één van onze vestigingen. Wij bieden dag en nacht spoedhulp. Een rattengif vergiftiging is en spoedgeval!