Feline Odontoclastische Resorptie Leasies (FORL) ofwel tandhalslaesies bij de kat

Een veelvoorkomende aandoening van het gebit bij de kat is Feline Odontoclastische Resorptie Leasies (FORL). Deze aandoening wordt ook wel aangeduid als tandhalsleasies, omdat de leasie (letsel/beschadiging) van de tand of kies, het eerste zichtbaar is op de overgang van wortel naar kroon (tandhals). Eigenlijk is dit een onjuiste term, omdat de leasie overal op de wortel kan voorkomen en niet alleen in de tandhals.

Hoe ontstaan FORL of tandhalsleasies bij de kat?

FORL ontstaan doordat odontoclasten, cellen die betrokken zijn bij de tandafbraak, de tand resorberen (afbreken). Door de resorptie door odontoclasten ontstaan er resoptieleasies, ofwel gaten in de tand. Dit proces begint aan de buitenzijde van de wortel (het wortelcement). Het proces breidt zich steeds verder uit en tast dan ook het tandbeen (dentine) aan. De resorptie zal steeds verder gaan richting de kroon (het glazuur) en uiteindelijk het wortelkanaal (pulpa). Het tandbeen rondom het wortelkanaal wordt pas in het allerlaatste stadium aangetast. De oorzaak van de resorptie door odontoclasten is onbekend. Mogelijke oorzaken kunnen beschadigingen van het glazuur zijn of ontstekingen van het tandvlees. De aanwezigheid van tandplak en tandsteen kan dus een rol spelen bij de ontwikkeling van FORL.

FORL-Leasie-kat

Hoe herken je FORL of tandhalsleasies bij de kat?

FORL zijn te diagnosticeren door het bekijken van het gebit en het controleren van het gebit met een sonde. Soms is er een resorptieleasie zichtbaar op de overgang van wortel naar kroon. Als we kijken naar het gebit valt op dat bij de aangedane tanden en kiezen het omringende tandvlees rood is. Bij het aanraken van de tand of kies zal de kat pijnlijk reageren, (soms) klapperen met de kaak en gaat het tandvlees bloeden. Door te kijken en voelen naar de tanden vinden we bij 25% van de katten FORL. Echter met behulp van dentaal röntgenonderzoek worden resorptieleasies gevonden die bij inspectie nog niet zichtbaar zijn en blijkt een veel groter deel van de katten last te hebben van FORL. Dit komt doordat resorptielaesies vlak onder het tandvlees ontstaan, waardoor we ze bij gebitsinspectie niet direct kunnen zien. Indien er twijfel is over de aanwezigheid van resorptieleasies, worden er dentale röntgenfoto’s gemaakt van de kiezen en tanden waarbij resorptielaesies het meest voorkomen.

Hoe behandelen we FORL of tandhalslaesies bij een kat?

Als er sprake is van FORL, dan is de enige mogelijke behandeling het trekken van de aangedane tand of kies (extractie). Vooraf aan het trekken van de aangetaste kies worden dentale röntgenfoto’s gemaakt, zodat duidelijk is in hoeverre de wortel is aangetast. Ook niet zichtbare resorptieleasies kunnen hiermee zichtbaar worden gemaakt. Als uw kat FORL heeft gehad is het helaas zeer goed mogelijk dat er meerdere zullen volgen. Het is daarom aan te raden uw kat hierop ieder half jaar te laten controleren.
Denk u dat uw kat FORL of tandhalsleasies heeft of hebt u nog vragen na het lezen van deze pagina, neem dan gerust contact  met ons op. Wij kunnen in het bekje van uw kat kijken en beoordelen of een behandeling van het gebit voor uw kat noodzakelijk is.

Deel dit bericht

Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on whatsapp
WhatsApp
Share on email
E-mail

Volg onze Socials!

Wij delen o.a. interessante feitjes en weetjes over jouw huisdier. 

Volg ons op Facebook en Instagram